آدمـــــــــ بــــــاطــــــــلــــه هــــــــــا
کـــــــــــــــــــــــپی متاسفانه این غزلم هم ناقصه... گمانم اشک هایم را نم دیوار میفهمد شکستن زیر باران را خم دیوار میفهمد تمام حرف های خیس و تب دار نگاهم را سکوت تلخ و گنگ و مبهم دیوار میفهمد سرود غصه هارا با دلی پر سوز میخوانم صدای زیر آهم را بم دیوار میفهمد فشار بغض های آجری بر پشت چشمانم تحمل را ستون محکم دیوار میفهمد من از وقتی که لبخندم ترک برداشت فهمیدم... زبانم را شکاف پر غم دیوار میفهمد...
فـــــــــقـط باذکــــــــــر آدرس وبـــــــــلاگــــــــ بــــــه عــــــنــــــــــــوانــــــ مــنـــــبـــــع....
...بلامانع است..
نوشته شده در چهارشنبه 90/1/24ساعت
9:50 صبح توسط ر. ابوترابی نظرات ( ) |
قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |